Lęk separacyjny
Mój pies niszczy/ wyje/ oddaje mocz podczas naszej nieobecności w domu… sąsiedzi chcą już eksmitować mnie z bloku... Co robić?
W dzisiejszych poradach chcę poruszyć temat jednego z najczęściej występujących problemów behawioralnych u naszych czworonogów. Będzie zatem mowa o zaburzeniach separacyjnych psów.
Celowo nie używam terminu „lęk separacyjny”, ponieważ podłożem niepożądanych zachowań nie zawsze jest strach, możemy mieć do czynienia z wieloma innymi emocjami takimi jak wściekłość, frustracja, złość, nuda a nawet… radość.
Zaburzenia separacyjne objawiają się:
- wokalizacją (piszczenie, szczekanie, wycie)
- zachowaniami destrukcyjnymi (niszczeniem mebli oraz innych akcesoriów, często „ofiarą”
naszych pupili stają się drzwi wejściowe, framugi okienne oraz rzeczy osobiste właścicieli
przesycone ich zapachem). - oddawaniem kału i moczu
- samookaleczaniem
- nadmierną aktywnością i niepokojem
Mają one miejsce podczas nieobecności opiekuna zwierzęcia, natomiast symptomy zaburzeń mogą być widoczne także przed wyjściem i po powrocie do domu właściciela. Problem jest niezwykle frustrujący zarówno dla psiaków, jak i ich opiekunów, ponieważ często przysparza nieprzyjemności ze strony sąsiadów, strat finansowych wynikających z konieczności naprawy lub wymiany mebli (nie mówiąc już o mieszkaniach wynajmowanych) oraz poczucie, że nasz pies na co dzień jest nieszczęśliwy, a przecież nie możemy spędzać całego czasu wraz z nim w domu.
Jak poradzić sobie z problemem? Od czego zacząć?
Najważniejsze jest ustalenie jakie emocje warunkują niepożądane zachowania – od tego będzie zależał dalszy plan terapii, rokowania oraz metody pracy. Nie ma jednej rady ani sposobu na poradzenie sobie z zaburzeniami separacyjnymi, każdy przypadek jest inny i na początkowym etapie zawsze wymaga dobrej diagnozy.
Naszym pierwszym krokiem jest szczegółowy wywiad z właścicielem psa oraz obserwacja jego zachowań, kiedy zostaje sam. Dlatego prosimy opiekuna zwierzęcia o wypełnienie ankiety z pytaniami dotyczącymi stylu życia psiaka, jego karmienia, stanu zdrowia, pochodzenia, rytmu dnia oraz stricte zachowań występujących przed i po wyjściach z domu. Bardzo ważne jest nagranie
zachowania zwierzaka gdy zostaje sam – można to zrobić za pomocą laptopa/ kamerki/ tabletu, a nawet zainstalować specjalną aplikację na telefon (Alfred), która pozwala obserwować psa na bieżąco.
Dostarczone przez właściciela materiały są szczegółowo analizowane, a następnie wdrażany jest plan terapii. Polega ona najczęściej na wprowadzeniu zmian w rytmie dnia psa i jego środowisku oraz odpowiednich ćwiczeniach. Dodatkowym wsparciem w terapii mogą być zabawki zajmujące zwierzę (kong, mata węchowa itp.), kamizelki przeciwlękowe, suplementy diety z tryptofanem (prekursor serotoniny) bądź alfakazozepiną oraz feromony w różnych formach. W skrajnych przypadkach musimy wesprzeć się lekami psychotropowymi, jednak wtedy zawsze konieczne są szczegółowe badania stanu zdrowia psa przed ich wprowadzeniem oraz stała kontrola stanu narządów wewnętrznych poprzez cykliczne badania krwi podczas stosowania leków.
Podsumujmy:
każdy przypadek psa z zaburzeniami separacyjnymi jest inny, wymaga szczegółowej analizy przypadku oraz wprowadzenia indywidualnych zaleceń. W naszej przychodni mają Państwo możliwość umawiania się na konsultacje behawioralne z lek. wet. Katarzyną Więcek – dyplomowaną behawiorystką Centre Of Applied Pet Ethology. Zachęcamy zatem wszystkich opiekunów
psów z problemami separacyjnymi do sięgnięcia po pomoc.
Więcej informacji pod numerem telefonu 33 821 34 62. Na wizyty można umawiać się także za pośrednictwem naszego Facebooka oraz mailowo (przychodniabajeczna@gmail.com).
